Jak żyć z mężem bałaganiarzem? – obiecany wpis

utworzone przez | sie 7, 2018 | BLOG, Czyszczenie, Takie moje | 10 Komentarze

O podjęcie tego tematu zostałam poproszona już pierwszego dnia istnienia bloga. Pytanie jest przewrotne, bo zawiera w sobie tak naprawdę kilka pytań: Jak mam żyć z bałaganiarzem, żeby mnie któregoś dnia szlag nie trafił? Jak na bałaganiarza jednego wpłynąć, by przestał robić wokół siebie po prostu syf? Jak wpłynąć na męża, żeby pomagał mi w sprzątaniu?

 

Postanowiłam przygotować się do tematu bardziej naukowo i przeprowadziłam wcześniej trochę wywiadów zarówno po stronie wenusowej, jak i marsowej.

W pierwszej kolejności przypomnijmy sobie czym jest bałagan:

 

Bałagan, to nie jest nie sprzątanie. To wynik niekończenia pewnych procesów.

 

Brudny talerz lub szklanka, gdzieś na stole lub szafce to niedokończony proces spożywania posiłku. Zabrakło bowiem ostatniego czyli wyniesienia naczyń do kuchni i wsadzenia ich do zmywarki. Dalej rozpocząłby się proces sprzątania. Włączenie zmywarki, wyjęcie naczyń i schowanie ich do szafek lub zmycie naczyń ręcznie, wytarcie i schowanie do szafki.

 

Pozostawione brudne ubrania gdzieś w łazience i porzucony ręcznik na podłodze, to niedokończony proces kąpania się. Zabrakło ostatniego, czyli wsadzenia ciuchów do kosza i powieszenia ręcznika na wieszaku, żeby miał szanse wyschnąć. Nie ma tu jeszcze mowy o sprzątaniu.

 

Bałagan, to nieodkładanie rzeczy na miejsce – czyli niekończenie procesu korzystania z jakiejś rzeczy.

 

Zajmijmy się zatem najpierw tym pierwszym aspektem, czyli robieniem przez męża bałaganu. Jak zaangażować innych domowników, w tym rzecz jasna męża, mam już zaplanowane na wpis dotyczący podziału obowiązków jeszcze w tym miesiącu.

 

Przypominam, że to temat zamówiony – nie mam nic do mężów J, więcej nie uważam osobiście, że są oni jedynymi sprawcami bałaganu – kobiety potrafią dać w tej dziedzinie niezły popis.

Z moich wywiadów wyłuskałam trzy najczęstsze typy bałaganiarzy, których można zidentyfikować po używanych zwrotach:

„Przecież jest czysto”

czyli nie zauważa bałaganu, a skarpetki w jakiś magiczny sposób teleportują się z miejsca, w którym je zostawił do kosza na brudną bieliznę, pralki a potem do szafki z czystymi rzeczami.

„Ale o co Ci chodzi?”

czyli nie identyfikuje bałaganu tak jak Ty. Dla niego rzeczy nie na swoim miejscu, to nie bałagan. Przecież jak ma wszystko na widoku, to łatwiej mu coś znaleźć, wie co ma itp.

„Co Ci to przeszkadza?”

czyli sama robisz bałagan, a jego się czepiasz. Zastanów się chwilkę, czy ten bałagan o który suszysz mu głowę przeszkadza Ci zawsze, czy tylko wtedy gdy masz zryw do sprzątania?

 

Ciekawa jestem, z którym typem masz do czynienia?

Spokojnie nawet jeżeli masz do czynienia nawet z mutantem, którego zaliczyłabyś to każdego typu, jest uniwersalny sposób by z nim nadal szczęśliwie żyć 🙂

 

Po pierwsze zastanów się, czy Twój mąż – wybranek Twojego serca, ten przystojniak, przy którym budzisz się każdego dnia i masz zamiar spędzić z nim resztę życia, nie był czasem bałaganiarzem od zawsze? Może endorfinowa fala tsunami już nie jest taka rwąca i teraz zaczyna Ci to przeszkadzać? Jeżeli akceptowałaś jego bałaganiarstwo na początku – to wybacz, on się nie domyśli o co Ci teraz chodzi.

 

Jeżeli Twój mąż stał się bałaganiarzem, to uczyń również ten wysiłek i zastanów się na spokojnie dlaczego tak się mogło stać? Może to Ty wzięłaś od początku na siebie obowiązek sprzątania? „Kochanie zostaw ja odniosę” – czytaj taka jestem perfekcyjna pani domu.

 

A może powód jest gdzie indziej – może zmienił np. pracę na bardziej angażującą i nie odnajduje się jeszcze w nowych obowiązkach, co może odbijać się na funkcjonowaniu w domu.

Chcę, żebyś się nad tym zastanowiła, nie po to by znaleźć mu wymówkę lecz po to by Twoja głowa otworzyła się na to co powinno nastąpić dalej…

 

Rozmowa

 

Moim zdaniem można nią osiągnąć wszystko. Ważne tylko aby była ona odpowiednio przeprowadzona. Musisz mieć otwartą głowę. Zacznij ją gdy bliskie Ci będzie stwierdzenie, że On ma prawo bałaganić, a Ty masz prawo mówić o Tym, że Ci to przeszkadza, a żyjąc razem pod jednym dachem muszą być szanowane prawa wszystkich w jednakowym stopniu.

Jak wynika z moich wywiadów. Mężczyźni najczęściej nie wiedzą, że to co robią (czyli ten nieidentyfikowany przez nich bałagan) przeszkadza ich partnerkom.

 

Nie trafiłam na takiego faceta, który z pełną premedytacją stwierdziłby, że robi bałagan, by zrobić swojej żonie na złość, albo że kręci go widok styranej sprzątaniem partnerki z obowiązkowym fochem na twarzy. Twój mąż z pewnością też tak nie ma – przecież to bez sensu. Przecież Cię kocha i chce żebyś była szczęśliwa.

 

Recepta jest prosta – powiedz co Cię uszczęśliwia.

 

Teraz przepis:

 

  1. Przygotuj się do rozmowy. Możesz sobie wylistować co Ci przeszkadza. Rób tą listę przez kilka dni, tygodni w zależności od skali problemu. Oswój się z nią, żeby samo jej czytanie nie wprowadzało Cię nerwowy nastrój.
  2. Umów się z mężem na rozmowę. Nie wywalaj listy żali, gdy on jest czymś zajęty lub wrócił nabuzowany z pracy. Przygotuj go do tematu rozmowy i powiedz dlaczego Ci na tym zależy.
  3. Porozmawiajcie spokojnie i szczerze. Powiedz jak się czujesz z daną sytuacją, wylistuj te wkurzające rzeczy i powiedz jakich zmian oczekujesz. Umówcie się na zmiany.

 

Pamiętaj, ten facet Cię kocha i chce żebyś była szczęśliwa (świadomie piszę to drugi raz) Te pierdoły, które sprawiają że możesz czuć się sfrustrowana, zła, zawiedziona mogą być naprawdę łatwe do wyeliminowania.

 

Oczywiście możesz spróbować metod jak z dzieckiem, które opisywałam we wpisie: Jak nauczyć trzylatka sprzątać w swoim pokoju i po uprzednim ostrzeżeniu wyrzucić np. skarpetki, które nie są na miejscu do śmieci. Nie zapominaj jednak, że masz do czynienia z dorosłym człowiekiem, który traktowany jak dziecko może zacząć się tak właśnie zachowywać lub czuć się z tym po prostu źle.

 

Gdy już przeprowadzisz tą szczerą rozmowę – zastanówcie się co możecie ulepszyć w swoim domu, żeby łatwiej było zachowywać porządek.

 

Pamiętasz mój fragment wpisy, gdzie pisałam o tym jak rozprawiłam się z ubraniami, które lądowały na koszu na pranie, a nie w środku?

Po prostu koszt stoi otwarty… i działa.

On wrzuca ubrania, gdzie trzeba – ja robię pranie bardziej regularnie. To wymagało pewnego kompromisu – bo ja nie za bardzo lubię gdy koszt jest otwarty, ale cel został osiągnięty. Nie denerwuje mnie otwarty kosz – po prostu mi się nie podoba, ale zamknięty koszt ze stertą ciuchów na nim doprowadzał mnie do szału.

 

Powodzenia i trzymam kciuki.

 

Jeżeli potrzebujesz wparcia w przygotowaniu się do tej rozmowy możesz do mnie napisać architektporzadku@gmail.com

Jeżeli chcesz podzielić się swoim sposobem który sprawdził się w Twoim związku, zostaw go w komentarzu poniżej – pomożesz w ten sposób Kobiecie, która musi poradzić sobie z takim problemem.

10 komentarzy

  1. Ania

    Świetny wpis, mądre słowa i sądzę, że nie tylko w kwestii porządku kompromis i dobre przygotowanie się do rozmowy przyniesie pożądany efekt.

    Odpowiedz
    • ArchitektPorzadku

      Ania dokładnie tak. Po co “psioczyć” na człowieka, z którym zdecydowałaś się żyć. Jest tuż obok – można z nim po prostu porozmawiać 🙂

      Odpowiedz
    • Mąż

      A co zrobić jeśli bałaganiarzem jest żona? Piszę całkiem poważnie. W internecie próżno jest szukać takiego wątku 🙁 Powyższe wskazówki i rozwiązania mogą nie być skuteczne bo mam wrażenie, że odnoszą się tylko do mężczyzn. Może macie jakieś pomysły…

      Odpowiedz
  2. Help

    Obawiam się, że łatwo jest dawać rady, trudniej wykonać zadanie. A co jeśli rozmowa nie działa? Kiwa głową, że dobrze będzie sprzątał po sobie i nic się nie zmienia?
    A któraś z kolei rozmowa doprowadza do awantury?

    Odpowiedz
  3. Nika

    Mam dokładnie tak samo jak poprzedniczka. Ciągłe zwracanie uwagi na te same rzeczy nie pomaga a setny taz zwrócenia uwagi kończy się ogromnymi awanturami. Syfiarstwo wyniesione z domu po mamusi. Mieszkamy dwa lata razem i na początku były zapewnienia, że będzie praca nad sobą itp teraz dodatkowo jest dziecko i bałagan dwa razy większy ale zero chęci do pracy nad sobą. Nie mam już siły do rozmów bo ani prośbą ani groźbą…

    Odpowiedz
  4. Marta

    Kochane, stokroć gorzej jest mieć faceta pedanta niż bałaganiarza! A już mieszkanie z ojcem pedantem jest nie do wytrzymania, od samego nieubłaganego gderania można mieć ochotę wyskoczyć oknem albo zakneblować go jego własnym krawatem!!!!

    Odpowiedz
  5. Ula

    Bardzo ciekawy wpis, zwłaszcza, że sama nienawidzę bałaganu. Na szczęście mój mąż doskonale zdaje sobie z tego sprawę, więc dba o porządek w naszym mieszkaniu. Niestety musimy zmagać się z innym problemem, a mianowicie mam na myśli wilgoć w domu. Mam nadzieję, że w końcu uda nam się temu zaradzić.

    Odpowiedz
  6. Ola

    Na szczęście mój mąż nie jest bałaganiarzem – wręcz przeciwnie! Uwielbia czystość i często pomaga mi w obowiązkach domowych. Ostatnio zakupił nawet nowe akcesoria do odkurzacza, aby móc lepiej i efektywniej odkurzać!

    Odpowiedz

Wyślij komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

− 4 = 1

Witaj!

Nazywam się Agnieszka Witkowska i jestem Architektem Porządku. Doradzam oraz projektuje indywidualne rozwiązania w zakresie przechowywania i organizacji przestrzeni. Uważam, że uporządkowany i dobrze zorganizowany dom, to dopiero początek, większych zmian w życiu. Piszę nie tylko o porządkowaniu, ale również o bliskiej mi sferze życia, jaką jest rozwój osobisty.

Sklep

Szukaj

Archiwum

Archiwa